In deze rubriek geven we regelmatig het woord geven aan onze vrijwilligers. In deze editie: maak kennis met Selim Cherifi, vrijwilliger bij Sea Shepherd Belgium sinds juli 2014, maar ook actief als vrijwilliger bij Sea Shepherd Global, met een actieve deelname in 2014 aan Operatie Grindstop, in 2015 aan Operatie Sleppid Grindini, en in 2017 aan Operatie Sola Stella en Operatie Albacore II, aan boord van de Bob Barker.

photo: Tara Lambourne SS Global

1) Wanneer en waar heb je voor het eerst gehoord van Sea Shepherd?
De eerste keer dat ik van Sea Shepherd gehoord heb, was in de documentaire Sharkwater van Rob Stewart.

2) Wat gaf de doorslag die je bewust heeft gemaakt van het belang van de oceanen?
Ik was al heel vroeg gefascineerd door haaien. Ik had al snel door dat zij én de oceanen hulp nodig hadden.

3) Hoe ben je in contact gekomen met Sea Shepherd?
In 2012 heb ik contact opgenomen met Sea Shepherd Global. Ik heb toen een mail gestuurd en gevraagd om mee te kunnen met een schip en om op campagne te vertrekken op zee. Jammer genoeg was dat onmogelijk, omdat ik geen Engels sprak. In 2014 heb ik dan contact opgenomen met Sea Shepherd Belgium om vrijwilliger aan land te worden. Ik kreeg toen een formulier dat ik moest invullen en waarin me gevraagd werd om uit te leggen wat mijn motivatie was. Daarna ben ik uitgenodigd op een vergadering; een soort interview waarbij ik de verantwoordelijken van Sea Shepherd Belgium ontmoet heb.

4) Wat was je eerste ervaring als vrijwilliger bij Sea Shepherd Belgium?
Mijn eerste inzet was gedurende een evenement in Nieuwpoort waar Sea Shepherd Belgium aanwezig was met een informatiestand en met merchandise. Dat was een leuke ervaring. Ik heb trouwens alleen maar mooie herinneringen aan alle acties en evenementen met de andere vrijwilligers van Sea Shepherd Belgium!

5) Je bent uiteindelijk toch Off Shore Volunteer geworden, vrijwilliger op zee. Vertel eens, hoe is dat dan gebeurd? En hoe is dat geweest tot nu toe?
In 2016 lag het Sea Shepherd schip de Sam Simon aan de kade in Antwerpen. Door dat schip te zien, heb ik mij gerealiseerd dat ik mij nog meer wou inzetten voor de oceanen. De Sam Simon zien was voor mij een openbaring. Ik wist meteen: dit is iets voor mij! In september 2016 heb ik mij dan bij de bemanning van de Bob Barker aangesloten. Ik was een beetje ongerust omdat ik vreesde dat mijn Engels onvoldoende zou zijn, aangezien ik de taal nog maar enkele maanden aan het leren was. Maar ik besefte al snel dat het schip de beste leerschool was om deze gemeenschappelijke taal (van alle vrijwilligers, overal ter wereld) onder de knie te krijgen. Na enkele dagen werd het schip mijn tweede thuis. De bemanning is één grote familie. Het moeilijkste om te verdragen was om voor het eerst een dode haai te zien “in het echt”. Ik was tegelijkertijd heel verdrietig en gechoqueerd maar besefte direct dat ik op de juiste plaats was en dat ik moest blijven doorgaan met vechten voor hen. Ondanks de emotie die me overviel, heeft dit mijn motivatie alleen maar versterkt.

6) Welke taken heb je aan boord? Hoe is het leven op de Bob Barker?
Ik ben begonnen als matroos. Daarna ben ik een maand steward geweest. Op de brug beginnen we te werken om 8 uur en we stoppen om 17 uur wanneer we in de haven zijn. Op zee stoppen we om 16 uur, wetende dat we altijd moeten kunnen klaarstaan om de rubberboot te water te laten. De taken als matroos zijn zeer afwisselend: we kuisen de boot, we herstellen roestvlekken, we schilderen en doen alle nodige onderhoudswerken die regelmatig terugkomen op het schip. We zijn ook verantwoordelijk voor het te water laten van de rubberboot en voor zijn navigatie.

7) Hoeveel personen maken deel uit van de bemanning? Welke nationaliteiten zijn er vertegenwoordigd aan boord?
Het leven aan boord is zoals een familie die samenleeft. Wij waren meestal met 32 personen aan boord. De andere bemanningsleden kwamen van overal ter wereld: Australië, de VS, Spanje, Duitsland, Finland… De Bob Barker is zoals thuis. Als ik niet op het schip ben, voelt het vreemd aan en wil ik liefst zo snel mogelijk teruggaan.

8) Zijn er dingen die je gemist heb, of juist niet?
Ik heb enkel mijn hond en mijn familie gemist. Voor de rest niets. Ik voel me nu beter op het schip dan waar dan ook in België of ergens anders.

9) Wat vind je van de Albacore II campagne?
Ik denk dat Albacore een heel belangrijke missie is in Afrika. Omdat we de landen die actie voeren tegen illegale, ongereguleerde en niet-geregistreerde visserij, moeten ondersteunen.  We helpen met het inspecteren van vergunde vissersboten en helpen om stropers te onderscheppen. Deze campagne is zeer belangrijk voor mij omwille van mijn voorliefde voor haaien, die spijtig genoeg te veel aan hun einde komen in visnetten. We moeten aan de autoriteiten tonen dat het zo niet verder kan. Het is erg om de tonijnen, haaien, vissen etc. voor onze ogen te zien sterven, maar het is belangrijk om ter plaatse aanwezig te zijn. Ik wil zo snel mogelijk terug naar daar.

10) Wat vindt je familie van je inzet?
Natuurlijk missen ze mij, maar ze zijn blij voor mij omdat ze weten dat ik de gelukkigste mens ter wereld ben als ik aan de zijde van Sea Shepherd op zee ben.

11) Tot slot, Selim, is er een boek of een film die je aan onze sympathisanten zou willen aanraden?
Jazeker: “Sharkwater”, een documentaire die in 2008 gemaakt werd door Rob Stewart en het “sharkfinning” aanklaagt. Dat is een praktijk waarbij men op haaien vist, hun vinnen en staart afsnijdt en dan de rest van de haai nog levend terug in zee gooit, waar ze dan een pijnlijke en langzame dood sterven. Vreselijk…

 

Heb je zin gekregen om je ook in te zetten voor de oceanen en om vrijwilliger te worden bij Sea Shepherd Belgium - of om net zoals Selim vrijwilliger op zee te worden?
Kijk dan hier:
  Vrijwilliger aan land: http://www.seashepherd.be/nl/hoe-kan-je-ons-helpen/word-vrijwilliger-aan-land
  Vrijwilliger op zee: http://www.seashepherd.be/nl/hoe-kan-je-ons-helpen/word-vrijwilliger-op-zee

Voor de oceanen, alvast bedankt!